Treść wiadomości nie dotyczy tematu dyskusji.

Pozdrawiam
Defi

Przyjaciółko Barbaro i ZZiZZ-u

Nie będę odpisywał na Wasze insynuacje i żenujące uśmieszki bo mi szkoda czasu. Chciałbym przynajmniej odnieść się do zarzucania mi bierności w sprawie wpisu notatki nt. ks. Hieronima. Jak ktoś słusznie zauważył do dokonania tego wpisu potrzebny jest administrator strony a ja nim nie jestem. Jeśli oczekujecie ode mnie pomocy to służę. Mam taką radę, poproście Ojca H. o napisanie kilku zdań o sobie a On już to dalej załatwi. Proste? Jeśli to jest dla Was za trudne to Go osobiście o to poproszę bez pośredników.

Dodam tylko, że "przydupasem" poprzedniego proboszcza nie byłem i obecnego też nie będę. Również jest mi obojętne na ile jest aktualna strona parafialna, bo nie to jest istotą wiary. Zacznijcie wierzyć w Boga, a zobaczycie jakie bzdurne jest to co robicie. Zaślepia was chęć zemsty za waszego "Wielkiego księdza Jana", ale to nie on jest celem kultu. I tak naprawdę większość tych "niegodziwości" działa się już za jego kadencji, tylko wtedy tego nie widzieliście, albo nie chcieliście widzieć

Panie Dropsie

Z góry przyznam że nie jestem biegłym prawnikiem i nie znam się na Prawie rzymskim i kościelnym ale jako zwykły człowiek mam kilka wątpliwości co do Twoich wypowiedzi. Może spróbujesz mi na nie odpowiedzieć i rozwiać wątpliwości.
Czy Dom Zakonny w którym nie obowiązuje klauzura powinien nazywać się Domem Zakonnym ? Czy jest to coś na zasadzie wyrobu czekoladowo podobnego?
Pani H. nie przebywa w nim czasowo, tj, na czas pełnienia obowiązków a pozostaje w nim na noc.
Jeśli jest jakaś Instancja władzy zakonnej (tu jest Pan pewien o istnieniu takiej instancji-proszę o sprecyzowanie jej nazwy) która mogła wydać takie pozwolić na przebywanie Pani H.
( Tu nie jest Pan pewien) to proszę taki dokument przedstawić lub naprowadzić gdzie go szukać.
Z tego co Pan pisze jedynym miejscem gdzie obowiązuje klauzura jest spiżarka. Czy w takim przypadku też powinna być zgoda przełożonego, superiora, generała , biskupa żeby osoby niezakonne mogły z niej korzystać tak aby nie złamać reguły.
Argument że ta Pani była za ks. L. jest do odparcia bo nigdy nie jest za późno żeby coś móc naprawić.

Panie Dropsie,
Jak na osobę, która nie do końca orientuje się w problemie (mniej więcej tak napisałeś jak dołączyłeś do forum), to świetnie orientujesz się w topografii budynku i skąd wiesz, że w części kuchennej jest spiżarnia? tylko proszę nie odbieraj tego jako złośliwość, bo jestem bardzo daleka od tego.
Oczywiście, przepraszam, to była literówka, bo to są Konstytucje, bardzo dziękuję za zwrócenie uwagi, bo to dość istotne.
Otóż jak pewnie sam wiesz krata przy schodach do kuchni i krata przy schodach do domu zakonnego, są oddzielone, to nie jest jedna krata, a porównywanie pani, która gotuje i wychodzi w kuchni przed wieczorem, do p.H., która z jednym księdzem przebywa 24/dobę jest nie na miejscu.
NIe będę snuła domysłów co robią, ale zwykła przyzwoitość tej kobiety i szacunek do samej siebie (p.H), do swojego podopiecznego i całego Zgromadzenia Zakonnego, powinien ją chamować przed spędzaniem nocy w pokoju księdza.
A poza wszystkim ona jest tylko człowiekiem i należy jej się odpoczynek, bo pracując non stop (a opieka nad chorym, to bardzo ciężka i odpowiedzialna praca), można się pomylić, zrobić coś nie tak np. złe lekarstwa podać i może być wielka tragedia, a tego nikt nie chce i nie ma tu ani grama złośliwości z mojej strony.
I jeszcze jedno, nie ma osób niezastąpionych i to dotyczy się również do p.H.

I jeszcze jeden cytat z Konstytucji

Reguła z roku 1891
"Członkowie powinni często i uważnie czytać reguły Towarzystwa. Powinni mieć je w wielkim zacunku i zaznajamiać sięz nimi oraz często robić szczegółowy rachunek sumienia w odniesieniu do zachowania poszczególnych reguł"


"802
Każdy z członków musi:
- uznawać Biskupa Rzymskiego za swojego najwyższego przełożonego i być mu posłusznym na mocy ślubu;
- szanować powszechne prawo Kościoła i wszystkie wskazania Stolicy Świętej odnoszące się do niego jako zakonnika;
- i zachowywać reguły"

Nie wątpię, nie kwestionuję w żaden sposób, że nasi kapłani nie szanują i nie uznają władz kościelnych, jestem od tego daleka, nie kwestionuję ich powołania i służby Bogu.
Może tylko czasem mają problem z dotosowaniem się do różnych sytuacji i brak im odwagi w podjęciu zdecydowanych kroków i decyzji.

Moi drodzy. Sami rzuciliście hasło z:

Rozdział IV Konstytucji Towarzystwa Boskiego Zbawiciela - wydanej w 2001r
"410
Gdzie to możliwe, przeznacza się część domu do wyłącznego użytku wspólnoty. Niech panuje tam atmosfera pokoju i ciszy, ponieważ są one ważne dla naszego życia i pracy.

i tutaj dodam swoje zdanie. Chyba logiczne, ale mogę się mylić:

- Ktoś, kiedyś stwierdził że jest możliwe przeznaczyć część domu tylko dla zakonników, a część dla użytku wspólnego. Nie wykluczam że był to chory Ksiądz A. Wówczas reguła działała i było OK. Wstawiono kraty by nikt nie "pałętał się" po części zakonnej, nie przeszkadzał w rozmyślaniach, nie kusił itp. Czemu dziś ta wydzielona część nie spełnia swojej roli? Tak mocno zmieniły się standardy od dnia wstawienia kraty?

- Piszecie, że na wejście do zakonnej części wydzielonej można uzyskać zgodę nazwijmy to "władz wyższych". Jest to logiczne. Jeśli jest potrzebna "R" do zakonnika, nie wpuścicie lekarza? wówczas Proboszcz wydaje zgodę. Jeśli pękła rura, nie wpuścicie hydraulika? też Proboszcz wydaje zgodę. Jeśli zakonnik wymaga opieki pielęgniarskiej (nie mówię o zmianie pampersa) np przez okres rehabilitacji po operacji, wypadku itp, nie wpuścicie pielęgniarza? wówczas przełożony Proboszcza pewnie wydaje zgodę. Jeśli zakonnik jest umierający, a nie ma szans na leczenie szpitalne, nie wpuścicie lekarza by ulżył mu w bólu? Wówczas Proboszcz wydaje zgodę.

- Sytuacja w której chory Ksiądz A. wymaga podawania leków w określonych godzinach, zmiany pampersa, umycia, nakarmienia jest zbyt trudna do opanowania przez innych zakonników od tylu lat, to budzi zgrozę. Ile razy zupełnie nieprzygotowani musieliście we własnych domach pełnić taką rolę? pewnie nie raz i nie przez kilka dni, a wręcz latami. Świadczy to źle o naszych zakonnikach, że wysługują się osobą świecką do tych podstawowych zajęć przy chorym, a nie sami je wykonują. Dla mnie są po prostu leniwi, wygodni itp. Chyba już czas by zajęli się sami Bratem A. chociażby w nocy, by razem czytali pisma święte, trochę podyskutowali na temat wiary w sposób w jaki nie da się podyskutować z osobą świecką. Zgadzam się że pani H. za swe oddanie Księdzu A. nie powinna być pozbawiona zaszczytu posługiwania choremu, ale zlitujcie się, nie 24/7/365. Na noc do domu, odpocząć, własne kąty pozwiedzać, własnej matki posłuchać, dać zakonnikom szansę wykonywania tego, do czego zostali powołani, czyli pomocy bliźniemu (tej fizycznej i tej duchowej), niech siedzą z nim 12 godzin, jest ich kilku, krzywda im się nie stanie, a kobieta odpocznie, może będzie milsza dla innych, zajmie się swoją mamą, domem, ogrodem. Przypuszczam że łatwo będzie uzyskać oficjalną zgodę na takie przebywanie, na właściwym szczeblu władz kościelnych, a i zgorszenia wówczas być nie powinno.

I jeszcze jedno stwierdzenie mi się nasuwa. Jeśli Ksiądz J. nie mógł wyegzekwować zachowania reguły zakonnej, pewnie były do tego przesłanki. Skończyłem już kilka lat temu 40-kę i nasuwa mi się takie powiedzonko dotyczące ludzi w moim wieku: "jak się rano obudzę i nic mnie nie boli, to pewnie nie żyję". Możliwe że Pani H. ma zgodę zwierzchników naszej parafii by opiekować się Księdzem A. wówczas, gdy go coś boli. Ksiądz A. dawno skończył 40 lat, więc z czystym sumieniem zawsze mógł odpowiedzieć że coś go boli. Jeśli tak jest, jest to czyste nadużycie wydanej zgody. Ciekaw jestem czy tak jest faktycznie.

Masz rację nona.