Ksks3, wszystko zależy od punktu widzenia, proponuję poczytać sobie Edwarda Abramowskiego i innych klasyków kooperatyzmu (spółdzielczości). Jestem kooperatystą, więc wiem o czym mówię.
Sam kiedyś byłem tzw. społecznym członkiem zarządu oraz prezesem zarządu, i to wszystko kulało się jak trzeba. Jak masz do pomocy kumatych pracowników, możesz spać spokojne. Jak prezes zarządu nie jest sam kumaty, to nie ma co się dziwić, że inni go nie szanują, i kiwają jak tylko mogą.
Komuniści wypaczyli i zniszczyli autentyczną polską spółdzielczość. Teraz różnej maści menadżerowie, stosując sitwokratyczne metody zarządzania, poniżają członków spółdzielni i traktują ich jak przysłowiowe bydło.

Tak nie można traktować problemu. Nie jest ważne czy prezes jest jak to napisano kumaty czy nie, bo nawet ten najbardziej kumaty nie może być pracodawcą o ile będzie działał wyłącznie społecznie A prezes pracodawcą być musi ! Czy to tak trudno zrozumieć ? Dziś nie są czasy na utopię. Spółdzielnia musi sprawnie działać bez zakładania, że wszystko w niej oparte jest na dobrych chęciach i na powszechnym "kochajmy się". Spółdzielczość, którą przedmówca propaguje, to taki swoisty dziewiętnastowieczny socjalizm utopijny, niby ładny ale nie działa. Więc należy się trzymać takich rozwiązań które działają.
Są tacy co sobie z tym poradzili. A jedyny sposób, to uniemożliwienie wpieprzania się wszystkim we wszystko, bo doskonale wiemy, że jeden pieniacz drugim idiotą potrafi zepsuć to co "zbudowały tysiące"

Ksks3, to Twoim zdaniem kościół też ma się reformować, bo ludziom nie odpowiadają przykazania? Myślę, że nie tedy droga. Jeżeli chodzi o spółdzielnie mieszkaniowe, ludzie zapisywali się na mieszkanie, a nie wstępowali - świadomie - do spółdzielni. To właśnie przekłada się na pracę organów spółdzielczych, bo niektórym wydaje się, że na spółdzielni można sobie zarobić. W spółdzielczości obowiązuje zasada równości wszystkich członków wobec siebie,ale jedni chcieliby się bogacić kosztem innych. Jak chcą się bogacić, proponuję żeby sobie założyli jakąś spółkę prawa handlowego, i będą zbierać kasę.

Panowie - jeden ma troszkę racji i drugi też ma troszkę racji. Spółdzielczość to ustawa, statuty, prawo pracy ...... Taka dyskusja nic nie rozwiązuje, tworzy tylko zamęt. Prawo obowiązujące po pierwsze, a z tym u członków są kłopoty.

To, że zebrania walne tak wyglądają to zasługa kultury i znajomości prawa jakie obowiązuje członka. Może tego prawa statutowego jest za dużo, do tego dochodzi nadrzędna ustawa o spółdzielniach i jeszcze dalsze przepisy, których przeciętny członek nie zgłębia.
Przychodzi bariera psychologiczna przed nadmiarem obowiązującego prawa i następuje - reakcja obronna. Nie idę na zebranie walne!. A ci co idą to przyglądają się różnym aktywistom działającym pod publikę.Wygrywają na ogół ci co lepiej "doładują" i wyglądają na "obrońcę" szarego członka, który odda głos na niego. A prawo? .... co mi zrobią. Są spółdzielnie gdzie statuty są "szczątkowe" i powołują się na przepisy wyższe rangą tj. ustawy. Ale problematyka zebrań walnych i znajomości prawa jest taka sama. Natura Polaka jest to ciągłe narzekanie, utyskiwanie, psioczenie, negowanie itd. Najlepiej się zna na leczeniu, budowaniu, modzie, kierowaniu, zarządzaniu itp jest ekspertem we wszystkich dziedzinach, nie ma takiej branży w której by nie udzielił porad, tylko na zebraniu walnym siedzi cicho, a jak zabiera głos to z "przyładowaniem" przeciwnikowi.

Marcin, problemy są takie same, tylko w skali wspólnoty. Zawsze jest problem nr 1 - potrzeby i pieniądze.