Henryku, założyłeś podobny temat jakiś czas temu, dotyczący spółdzielni socjalnych.
viewtopic.php?f=1&t=929
Pisałeś wtedy "Może urodzi się jakaś spółdzielnia socjalna - z prawdziwego zdarzenia - w Piastowie i/lub okolicy." Samo pewnie się nic nie zrobi, potrzebny byłby lider na miarę księdza Blizińskiego. Miałbyś na to czas? Być może spółdzielnia byłaby rozwiązaniem problemu mieszkaniowego, jednak pod Warszawą ceny ziemi są wywindowane przez spekulantów i bez rozwiązania tego problemu nie da się ruszyć samodzielnie kwestii budowy.

Obserwatorze, czy my nie mamy dzisiaj wysokich wymagań? Kiedyś ludzie mieszkali rodzinami "w kupie" a mówili, że dzieci są darem bożym. Moja ciocia zbudowała tani domek w latach 50-tych minimalnymi nakładami. Zobacz, jakie wtedy ludzie mieli perspektywy życia, a jakie mają dzisiaj. A gdyby wcale nie było kredytów, jak kiedyś, to jak byśmy sobie radzili? Polska wymarłaby w jednym pokoleniu?

Ups, mój błąd, masz rację, spółdzielnia socjalna mogłaby co najwyżej wykonać część prac budowlanych.

Sulimo, tak masz rację. Ale jesteś młody i z narzeczoną, założycie rodzinę. Kupisz z kredytem (załóżmy) mieszkanie rozwojowe.Zaplanujesz sobie wg dochodów dzieci. Żyjesz, pracujesz, kochasz rodzinkę - jesteś szczęśliwy wracając do domu.
Po dziesięciu latach - trrrrach, zaistniało jakieś zdarzenie losowe na które nie miałeś wpływu. Poważny spadek dochodów rodzinnych. Po pewnym czasie kończą się oszczędności, zaczynasz analizować, że nie stać cię już na spłatę kredytu. Idziesz do banku na negocjacje. A w banku po długiej dyskusji i braku argumentów po twojej stronie na poprawę - urzędnik z rozbrajającą szczerością mówi: I po coś pan uprawiał sex i zrobił aż 4 dzieci !!!. Gdybyś nie baraszkował to by nie było dzieci i kredyt nadal można byłoby spłacać !!!! .... A teraz na serio! ustalmy termin eksmisji!

Taki scenariusz może się zdarzyć tobie. Więc nie oceniaj ile ma być dzieci w rodzinie. Jest to niskie. Szukaj przyczyn takiej biedy w organizacji systemu społecznego Państwa.
Nasze dzieci powinny być chlubą nas ! a nie udręką materialną!

Rozwiążmy najpierw problem mieszkań socjalnych, zajmowanych przez ludzi, którzy są zdrowi, a nie przepracowali nigdzie dłużej niż miesiąc. Ludzi, którzy zajmują mieszkania socjalne, chociaż mogliby zamieszkać ze swoimi rodzinami. Ludzi, których stać na samochód, papierosy i piwo, a nie stać na czynsz. Zobaczymy wtedy, jakie są FAKTYCZNE potrzeby mieszkaniowe, zwłaszcza osób chorych, które na siebie nie zapracują, choćby bardzo chciały. W Polsce jest tylu biednych, a kiedy ostatni raz widzieliście osobę, która chciałaby wam wypastować buty? Umyć okna? Znalezienie niedrogiej opiekunki dla dzieci graniczy z cudem.

W szerszej perspektywie problem mieszkań dla biednych to problem własności ziemskiej. Każdy zdrowy człowiek jest w stanie sklecić z desek, blachy i pustaków dom, w którym da się przeżyć zimę, musi mieć tylko miejsce. Są ludzie, którzy w Polsce budują domy z gliny i słomy. I mieszkają.

a urzędnicy starają im się uprzykrzać życie nazywając to samowolką bez przestrzegania zasad budowlanych...

Ale uwazam ze pomysl praca za czynsz bylby bardzo dobry. Ustanowiona bylaby jakas stawka godzinowa i wypracowaniu odpowiedniej ilosci czasu czynsz bylby splacony. Podobnie mozna robic z osobami z zadluzeniem za czynsz. Niech go odpracuja. Prac dla czlowieka nawet po podstawowce nie brakuje.

Co krok napotykam ludzi z Ukrainy i Białorusi. Ktoś sprzedaje u Chińczyka, inny pilnuje dzieci, sprząta, pracuje w polu. Ci ludzie nie czekają w PUP-ie na ofertę pracy, nie mieszkają w mieszkaniu socjalnym. Moim zdaniem problem budynków socjalnych i walki z bezdomnością to przede wszystkim problem ludzi chorych, którzy nie mają możliwości podjęcia pracy, a renta inwalidzka nie wystarcza na utrzymanie. Jednak nawet wtedy można się zastanawiać, czy jeśli osoby takie są samotne, to nie można przesiedlić trzech osób do jednego mieszkania. W akademikach ludzie mieszkali po kilka osób w pokoju i się nie pozabijały. A biedne rodziny? Dzieci mogą za czynsz i jedzenie sprzątać miasto w weekendy. Parafie mogą zbierać pieniądze i rozdzielać wg potrzeb (zamiast dawać pieniądze, mogą opłacać czynsz, kupować jedzenie i środki czystości). Idealnie sprawdziłby się tu zakat http://pl.wikipedia.org/wiki/Zakat

Spokojna główka, urzędnicy dbają o to, żeby wszystko odbywało się zgodnie z przepisami, nikt nic nie otrzymuje od "państwa" jeżeli nie spełnia wymogów wynikających z określonych przepisów. Przychodzisz do OPS i otrzymujesz pomoc, o ile kwalifikujesz się, jeżeli nie kwalifikujesz się, odchodzisz z przysłowiowym kwitkiem. Przychodzisz do PUP i rejestrujesz się jako bezrobotny, oczywiście gdy spełniasz warunki jakie są wymagane do zarejestrowania się w PUP. Zasiłek otrzymujesz tylko wtedy gdy będziesz spełniał wymagania wynikające z konkretnych przepisów, nie spełniasz wymogów, nie otrzymujesz zasiłku przysługującemu bezrobotnemu. Zasiłek otrzymujesz tylko przez 6 miesięcy, a później to możesz sobie jeść kamienie. W określonych przez PUP terminach musisz się meldować w PUP jako gotowy do podjęcia pracy. Nie wstawisz się bez usprawiedliwienia, zostaniesz wykreślony z ewidencji bezrobotnych. W ramach tzw. aktywnego poszukiwania pracy, co najmniej raz w miesiącu - co jest naprawdę minimum - musisz przyjść do PUP po ofertę pracy, jak i przyjdziesz, dostajesz ostrzeżenie i za drugim razem możesz ponieść konsekwencję, które są przewidziane w określonych przepisach.
Każdy pracodawca ma prawo zgłaszać swoje oferty pracy do PUP, a urząd te oferty ma obowiązek przekazywać bezrobotnym. To tyle, albo aż tyle praw i obowiązków na linii obywatel - państwo.

Na pewno żyjemy w tych samych krajach ?

Pardom, pomyliłem się i nie napisałem "nie" w swojej wypowiedzi. Jest "jak i przyjdziesz," ma być "jak nie przyjdziesz,".