przez nona » Pn, 20 maja 2013, 16:04
Godzina Rady Nadzwyczajnej jest trudna i znając socjotechnikę powiatową - nieprzypadkowa. Mimo to postarajmy się uruchomić, kogo się da.
Nie zapominajmy też o planowej Radzie Powiatu, na której jest właśnie punkt w sprawie uchwały o przeniesieniu Mickiewicza. Kto nie wyrobi się na akcję protestacyjną lub nie zdąży na Radę Nadzwyczajną, niech dołączy do nas - Piastowian na planowej Radzie o 16:30. Nawet jeśli ktoś ze względu na obowiązki miałby spóźnić się na Radę, to mimo to warto przyjść.
Niech nas zobaczą. Niech nas usłyszą.
Może zabrzmi to zbyt patetycznie, ale przypomniał mi się cytat z naszego Wieszcza - patrona Szkoły:
"Razem, młodzi przyjaciele!
W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele.
Jednością silni, rozumni szałem,
Razem, młodzi przyjaciele!...
(...)
Razem, młodzi przyjaciele!
Choć droga stroma i śliska,
Gwałt i słabość bronią wchodu,
Gwałt niech się gwałtem odciska,
A ze słabością łamać uczmy się za młodu!
Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał hydrze,
Ten młody zdusi centaury,
Piekłu ofiarę wydrze,
Do nieba pójdzie po laury!...
Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga!
Łam, czego rozum nie złamie!
Młodości! orla twych lotów potęga,
A jako piorun twe ramię!"
Mickiewicz zdaje się swoim proroczym okiem dostrzegał już wtedy Zarząd Powiatu Pruszkowskiego, bo wcześniej zamieścił o nich strofę:
"Patrz na dół, kędy wieczna mgła zaciemia
Obszar, gnuśności zalany odmętem:
To ziemia!...
Patrz, jak nad jej wody trupie
Wzbił się jakiś płaz w skorupie:
Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem;
Goniąc za żywiołkami drobniejszego płazu,
To się wzbija, to w głąb wali;
Nie lgnie do niego fala, ani on do fali,
A wtem jak bańka prysnął o szmat głazu!...
Nikt nie znał jego życia, nie zna jego zguby:
To samoluby!"
Jednakowoż ufajmy w proroczą moc wieszcza, bo "Oda do młodości" kończy się tak:
" W krajach ludzkości jeszcze noc głucha,
Żywioły chęci jeszcze są w wojnie...
Oto miłość ogniem zionie,
Wyjdzie z zamętu świat ducha,
Młodość go pocznie na swojem łonie,
A przyjaźń w wieczne skojarzy spojnie.
Pryskają nieczułe lody
I przesądy światło ćmiące.
Witaj, jutrzenko swobody,
Zbawienia za tobą słońce!..."
Czego sobie i Państwu życząc...
Zapraszam do udziału w naszej Wspólnej Sprawie.
Dla nas, naszych dzieci i wnuków.
"Razem, młodzi przyjaciele..."